Slapen met planeten en sterren!

Nu het wat kouder word s'nachts heb ik echt wel iets nodig dat iets warmer is dan een pyjama (t-shirt met short). Mijn lieveling pyjama is eentje uit 1 stuk 😀, een onesie, lekker gemakkelijk en mijn buik komt zo 's nachts niet bloot te liggen. Mama naaide voor mij al verschillende keren zo een pyjama, nu wou ik het voor mezelf maken.

Mijn stofje kocht ik al een maand geleden. Wij gingen dit jaar op vakantie naar de Provence en zoals elke keer mochten wij een souveniertje kiezen. Mijn broer Lars koos voor een porseleinen krekel, zodat hij altijd aan de Provence zou herinnerd worden. 

Ik koos voor iets volledig anders 😁, mama ging thuis al opzoek naar stoffenwinkels waar ze eens naartoe zou kunnen gaan tijdens de vakantie. Toen mama vroeg wat ik zou willen, zei ik meteen: EEN STOFJE!

We planden een uitstap naar Toulon, het is een grote stad met veel winkels. In één van de winkels werd ik verliefd op een stofje. Niet zomaar een stofje, de stof brengt herinneringen mee, mijn opa is 2jaar geleden gestorven en hij had een passie voor planeten en sterren. En dit stofje staat vol met planeten en sterren, mijn keuze was meteen gemaakt 💖! Ik zei meteen: Daar wil ik een onesie van maken! Prijzig was het wel, zeker als je 2 meter meeneemt. Gelukkig zei mama daar niets over, ik kreeg daar ook mijn eerste lintmeter. Ik hou van beren, mijn kamer ligt vol met beren, ik hou ervan omdat ze lief zijn. Mijn lintmeter lijkt op een beer en heeft aan het uiteinde een pluizig staartje 😍. 

Terug bij mijn projectje. Het patroon dat ik gebruikt heb is die van Ottobre 6/2015. Mijn eerste werk was het patroon uittekenen, amai zeker niet het gemakkelijkst, ik moest eerst alles overtekenen en daarna de delen aan elkaar plakken. Amai dat waren grote patroondelen!

Daarna met de hulp van mama hebben we me volledig gemeten en het patroon volledig gemeten, mijn onesie mag zeker wat groot zijn. We zijn nog niet in de winter en ik wil hem lang kunnen dragen. Mijn vorige onesie was maat 140, dus tekende ik nu de maat 146 uit. 

We hebben aan het patroon ook iets veranderd, we hebben de mouwen en de benen smaller getekend. Als er iets is dat ik haat en ik weet dat dat bij mama ook zo is, is dat de mouwen en benen te wijd zijn. Mama tekent geen één patroon uit zonder dat meteen te veranderen. Daarna mocht ik mijn stof snijden, vind ik echt niet leuk om te doen 😅. Ik naai veel liever, eigenlijk vind ik dat er ook altijd veel tijd inkruipt in dat tekenen en knippen.

Ik begon eerst mijn 2 delen van de rugpand aan elkaar te naaien, ging vlotjes. Ik was zelfzeker en laat nu juist dat zijn dat je niet meteen mag zijn, of ik toch niet. Want dan beginnen de fouten! 

Ik naaide een schouderdeel een een voetdeel en kreeg meteen een hele rare onesie. Meteen riep ik mama erbij (amai gelukkig heb ik altijd mama om op terug te vallen), ze zag meteen wat ik fout gedaan had en begon te lachen. Ja ok ik weet het, meer mijn verstand erbij houden 😅😆. Mama zei tegen me dat het niet erg was, uit fouten leer je. Maar laat dit nu wel een hele domme fout te zijn, want eingenlijk had ik het moeten zien. Ik vond het al zo raar dat de schouderdelen kleiner waren dan de voetdelen, maar ik dacht dat ik misschien wel fout had overgetekend. 

Niet dus, gewoon verkeerd aan elkaar gespeld en genaaid. Al de rest ging heel vlotjes. Ik naaide mijn onesie aan elkaar, bevestigde ook meteen de boorstof voor armen en voeten. Mama had in het begin al uitgelegd hoe we de halsboord gingen afwerken en ook dat ging vlotjes. 

En vanaf dan had ik hulp nodig van mama. 

De knopenbies, dit had ik nog nooit gedaan. Op het eerste zicht leek het wel chinees voor mij, maar toen mama begon met haar uitleg en voor te tonen begon ik het te begrijpen. Wel dat ik er volgende keer zeker niet alleen aan begin. De drukknopen wou ik zelf doen, maar ik heb niet genoeg macht. Mama liet het me wel proberen... Ik zei tegen haar dat ik een Karateka ben met macht 💪😆! Ok zei ze dan, probeer maar. Ik kreeg zelfs de drukknopen niet een klein beetje in elkaar 😂😂😂. En als ik dan zag hoe mama met haar twee handen moest knijpen 😅... Nee, zoveel macht heb ik niet!

Mijn onesie is eindelijk af en nu kan ik hem met trots dragen! En ideaal voor de koude dagen die nu afkomen. 

Zien jullie ook hoe blij ik ben met mijn nieuwe onesie 😝!

Ik wil hierbij ook iedereen nog eens bedankt met jullie berichtje. Het motiveert me enorm!

Een dikke dankjewel aan jullie allemaal 💙!!!